رمضانیه، نام منظومههایی بود که شعرای صاحب دیوان به مناسبت ماه رمضان، تقدیم سلاطین افراد عالیرتبه و حامیان آنان می کردند؛ تعداد ابیات رمضانیهها معمولاً بین ده تا بیست بیت و بیشتر در قالب قصیده بود. بعد از بخش نسیب[۱]، شخصی که شعر به او تقدیم میشد مورد مدح قرار …
بیشتر بخوانید »